Polski Klub Kia Sorento

Piękny Lady.

Bardzo smutna opowieść o przyjacielu


Kliknij obrazek, aby powiększyć

Mój Aksel:






A po tak

Ale ma zabawkę na ostatnim zdjęciu widać ,że już ma dość.

Kudłaty umie się bawić.

fajne macie psiaki
kiedyś miałem kalkaza ale już biedaczek nas opuscil.niestety fotek brak(nie było wtedy telefonow z aparatem )

W związku ,że zginął cały post ponawiam go choć jest ciężko , jutro się rozstajemy

[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]

Był ze mną 12 lat nie wiem czy to mało czy dużo ale szkoda.
Szanujcie i kochajcie swoje bo są tego warte.

Bogdanm idę się napić, od razu przypomina mi się reanimacja mojej Kocicy jak w trakcie zabiegu przestała oddychać. Fajnie się doradza komuś by podjął taką decyzję, Boguś współczuję Ci.

Stało się , Tenor już nie jest z nami ,mam nadzieję ,że dobrze zrobiłem i skróciłem jego cierpienia.
Pochowałem go tam gdzie się najlepiej czuł i spędzał najwięcej czasu.

[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]

Mój Golden Retriever przeżył 12 lat.



Wspaniały pies , suka.
Goldi według rodowodu CocoChanel
Któregoś dnia zachorowała na cukrzycę .
Miała atak , zasłabła i nie mogła się poruszać .
Wziąłem ją na ręce , wsadziłem do Sorento i zawiozłem do weterynarza do którego zawsze jeździłem.
Na dyżurze był stary doświadczony weterynarz, spojrzał na psa, pobrał krew i mówi , że pies do uśpienia.
Byłem zdumiony , jak to , wczoraj jeszcze biegała a dzisiaj po psie ? nigdy .
Z gabinetu wyszła właścicielka kliniki .
Ja zbadam tego psa , powiedziała patrząc znacząco na weterynarza, który po cichu usunął się do swojego gabinetu.
Taki piękny piesek , damy mu insulinę i wyzdrowieje.
Proszę przychodzić co drugi dzień na badania, dobierzemy dawkę .
Zrobimy mu prześwietlenie , usg i wszystkie badania .
Nadzieja zaświtała w moich oczach .
Nie widziałem , że stary weterynarz tylko spuścił głowę , to znaczy widziałem ale zdałem sobie z tego sprawę dopiero po pół roku.
Faktycznie , psu się poprawiło .
Mógł już sam chodzić , choć słaniał się na nogach.
Co tydzień wizyta u weterynarza , raz w miesiącu specjalistyczne badania.
Raz miał lepiej , raz gorzej , badania krwi pokazywały ile trzeba dać insuliny.
Było coraz gorzej , były takie dni , kiedy musiałem znosić psa na rękach na trawnik aby się załatwił a później wnosiłem ją do domu.
W końcu pół roku po rozpoczęciu leczenia położyła się i już nie podniosła , patrzyła się na mnie nie mogąc wykonać żadnego ruchu.
W samochód i do weterynarza.
Dyżur miał ten sam weterynarz co pół roku temu.
Spojrzał i poznał .
Powiedział te same słowa co wtedy a ja się zgodziłem.
Zdałem sobie sprawę , że sprawiłem psu pół roku męczarni a sobie niezliczone koszta leków badań i nerwów.
Uśpił ją a ja od razu zawiozłem ją na działkę, gdzie ma do dzisiaj swoje miejsce i zawsze jak na niej jestem odwiedzam ją .

No to niespodzianka .
U córki jest 8 szt. bulterierów mają już 4 dni i rodziły się cesarką.
Cały czas mówiłem ,że mój będzie dziewiąty ale było tylko 8 więc nie mam w dalszym ciągu nowego psa.
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]
[url][URL=http://www.fotosik.pl][/url][/url]

Niezła gromadka:-) Niech się zdrowo chowają:-)

Bulterierow. ? A nie miała buldozkow. ? Choć to i to na bo

Joanka pisze:Bardzo smutna opowieść o przyjacielu


Kliknij obrazek, aby powiększyć

Przeżywałem to cztery razy, i mam dość. Moje pieski brały udział w filmach, pokazach, zawodach, wystawach i różnych takich tam imprezach. Byliśmy kilka razy w szkole policyjnej. Ale za szybko odchodzą, i z wiekiem trudniej się z nimi żegnać.

Tak Marek doskonale wiem o czym mówisz.

Ja przy usypianiu mojego owczarka (oczywiście zwał się Szarik), którego dostałem mając cztery lata, a usypiał mając 17lat, po prostu zemdlałem. Najgorsze było właśnie to że trzeba było go zabrać i pochować.

Teraz nie wolno już zwierząt uśpionych zabierać. Płaci się od kilograma. Zawija w czarny worek i zostawia do utylizacji.
A wiem to bo kolejny przyjaciel domu odszedł po 18 latach dwa tygodnie temu.